Reiskostenvergoeding

Zwarte man Blaakmeer bericht vanuit De Kuip. Wat dat met Veendam te maken heeft?

‘Reiskostenvergoeding’, kent u dat woord. Proef het voor op de tong, laat het verder naar binnen rollen, kaats de vergoeding van wang naar wang, en laat het woord vervolgens het achterste van uw tong zien. Nee, slik het niet in. Reiskostenvergoeding ligt zwaar op de maag. Vraag maar op de Lange Leegte.

Gisteravond was uw scribent in De Kuip, dat op de Lange Leegte na met afstand het mooiste stadion van de wereld is. Vreugde was ons deel. Oude mannen zeulden met een cup, in een grijs verleden verdiend door een vrije trappen specialist. Er was een mascotte die gewoontegetrouw een 3-1 overwinning voorspelde. Het familievak, in ons plaatselijke parlando ‘vakkie veevee’ genaamd, was tot de nok toe gevuld en we hadden er zin an. Kijk: Robin van Persie tussen de oude mannen, met een zwarte jas aan. En die cup. Mooi hoor. Tien jaar geleden waren we fortuinlijk, vergeeft u me de afschuwelijke pun.

Bij het ballen tegen die van Almelo gebeurde er zo goed als niets. Uit dat niets ontstonden, als een ware creatio ex nihilo, vier loepzuivere doelpunten. Later frommelden die van de stoplichten er nog eentje in, maar dat deerde niemand meer. Het was feest. De stadionclub wordt tweede. Dat is wel eens anders geweest.

Ja, goed, heel aardig allemaal. Maar wat heeft dat met reiskostenvergoeding te maken? Ho lezer, geduld, rustig afwachten, komt allemaal goed. Of niet.

Afgelopen weekeinde zaten we er ook, in vakkie veevee, tegen die van Alkmaar. Voor onze ogen toverde de grote breedgeschouderde zwarte man zich dwars door drie verdedigers heen om de bal van vlakbij in het dak van het doel te jagen. Tenminste, dat was de intentie. Het jagen lukte maar het schot trof de onderkant van de lat. Een zucht uit veertigduizendkelen steeg op naar de duizend lampen van het stadion. Ik heb ze geteld. Het zijn er tweehonderdvierenveertig. Die lampen dan. Sterk in Rotterdam, sterk in Nederland.

Ruben Schaken is een zwarte man, ongeacht zijn huidskleur. Ruben woont in Almere en daar is hij gelukkig. Het is ver naar Rotterdam, maar minder ver dan naar Venlo. Vroeger, toen hij nog gewoon geschouderd was, reed Ruben drie seizoenen lang naar de Lange Leegte. Dat is ruim voorbij de horizon.

Reiskostenvergoeding.