Mijn grote liefde woont in Amsterdam zodat ik noodgedwongen
nogal wat tijd in onze hoofdstad doorbreng.
Tot voor kort bezag ik de stad voornamelijk vanuit haar raam
op de hoek van de Kinkerstaat en de Bilderdijk.
Altijd wat te doen daar..
Na de recente verhuizing naar Oud Zuid kreeg ik van haar een
fiets.
Waarschijnlijk met het idee dat ik dan ook eens zelfstandig
onze hoofdstad kon ontdekken.
Deze week was het zover. Op de fiets de stad in.
Het grote verschil met Groningen is dat je er niet om de
haverklap een bekende tegenkomt.
Als je wel begroet wordt is het meestal een Groninger die
een dagje Amsterdam doet.
's Avonds kwam ik op een terras aan het water terecht.
Grote groepen buitenlandse studenten vermaakten zich daar
met elkaar.
Een man viel op. Hij droeg een grijze baard en een zwarte
hoed hetgeen me gelijk voor hem innam.
Na wat gedraal mijnerzijds trok ik een stoel bij en vroeg of
ik bij hem plaats mocht nemen.
Hij gebaarde dat het goed was en ik stelde me voor.
Hij schudde mijn hand en zei: 'Hello, I'm Johnny Cash.'
Ik zei:' Hello Johnny, nice to meet you.'
'Have you ever shot a man in Reno?'
'Just to watch him die.', antwoordde hij.
U begrijpt, het ijs was gebroken, we lieten drank aanrukken
en het werd laat en luidruchtig.
'Johnny' was afkomstig uit Bosnie-Herzegowina en woonde al
zeventien jaar in Amsterdam.
'Gevlucht voor de oorlog zeker?' vroeg ik.
'Nee', sprak hij. 'De drugs zijn hier veel beter.'
'Gevlucht voor de oorlog zeker?' vroeg ik.
'Nee', sprak hij. 'De drugs zijn hier veel beter.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten