Inaki Aizpitarte

Nu er in en rondom de club gesteggeld wordt over de vraag of de trainer moet blijven, houden de zwarte mannen zich ledig met de meest primaire levensbehoefte, namelijk voedsel. Zwarte man Fousert is een gelukkig man, hij kan zeggen dat hij vorige week heeft gegeten in restaurant Le Chataubriand aan de Avenue Parmentier in Parijs. Een restaurant met een welhaast veenkoloniale aanpak. Kroon worst, maar dan anders. In de top vijftig van dit jaar op nummer 15. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Eten zonder sterren. Inaki Aizpitarte is onder de zwarte mannen nu al een held. Lees waarom.

Inaki Aizpitarte is niet de nieuwe spits van SC Veendam. Inaki Aizpitarte is, voor zover ik weet, zelfs geen voetballer. Inaki Aizpitarte is kok. Maar als ik het voor het zeggen had en Inaki zou zich spontaan melden aan de poorten van de Lange Leegte, dan zou ik hem onmiddellijk een contract aanbieden.

Inaki is kok in zijn eigen restaurant Le Chataubriand aan de Avenue Parmentier in Parijs. En in dat restaurant gaan de dingen alleen zoals Inaki het wil. Inaki is eigenwijs, heeft geen koksopleiding, en doet niet mee aan poespas. Inaki kookt zoals hij vindt dat je koken moet. En dat er af en toe een stukje van het bord af is of het glas een beetje vies, dat deert hem niet. Waarom zou je zes gangen niet met een setje bestek kunnen eten. Een menu kan ook best betaalbaar zijn, waarom een vermogen vragen als dat niet nodig is. Een stoere boerenwijn uit de Jura heeft soms meer karakter dan een prijzig belegen oudje uit de Bordeaux. Een menukaart is onhandig, waarom niet elke dag iets anders maken en dat dan op een stukje papier stencilen, dan weten de gasten ook wat ze eten. Mensen in de bediening kunnen er best leuk uit zien, dat geeft niks. En het is ook niet gek dat ze, naar Franse maatstaven dan, aardig en spontaan zijn.  

Het eten? Messi, Bergkamp, Maldini, Higuita, Best, Zidane, Zico.

Le Chateaubriand zit elke avond twee keer vol. Voor de tweede ‘zitting’ kun je niet reserveren en vanaf een uur of half tien vormt zich dan ook een rij vanaf de bar naar buiten. Le Chateaubriand heeft geen Michelinsterren en staat toch al een jaar of vier zeer hoog in de top vijftig van de lijst van beste restaurants van de wereld. Dit jaar op nummer vijftien. Eerder op nummer negen en nummer elf. Van de wereld, dus.

Inaki Aizpitarte is eigenwijs. Gaat z`n eigen gang. Maakt belangrijk wat belangrijk is. Alleen al om die reden zou ik Inaki onmiddellijk contracteren. Elke wedstrijd in de basis.

Het zou me niet verbazen als hij er vijfentwintig in een seizoen inschopt. Iemand die kan bedenken dat een salade van bijna rauwe erwtjes en licht geblancheerde rabarber in een soort zwarte, licht zure, olie met uienbloesem, lekker is, kan ook voetballen.

Mijn vrouw vond het nog een knappe man ook.