dinsdag 15 mei 2012

Kluitjesvoetbal


Kunnen de zwarte mannen zelf ook voetballen? Zwarte man Hadders laat zijn licht schijnen.

De verhalen die onderling uitgewisseld worden gaan voornamelijk over de derde helft en wat voor heroïsche records daarin behaald zijn.

Ik geloof niet dat er ook maar iemand van ons nog wel eens de voet op een grasmat zet.
Hoogstens om de scheids die ons nageslacht benadeelt wat manieren bij te brengen.

Laat ik er eerlijk over zijn: zelf kan ik er niets van.

Als kind beoefende ik graag de gedomesticeerde variant van baseball: het slagballen.
Iemand gooide een bal. Je deed er een slag naar en meestal kon je dan weer onverrichter zake naar de bank terugsjokken om daar lekker verder te dromen.
Helaas werd deze sport alleen op school beoefend.

Voor georganiseerd sportvermaak waren wij op het voetbal aangewezen.
Zo rond negentienzeventig was ook in de laagste regionen van het amateurvoetbal het Totaalvoetbal in zwang gekomen.

Tot die tijd was het, zeker bij de F-jes, gebruikelijk om zo hard mogelijk met z'n allen achter de bal aan te rennen. Het zogenaamde Kluitjesvoetbal. Een minstens zo vermakelijke speelwijze.
Wie de bal voorop de schoen kreeg, de zgn. Punter, wilde nog wel eens, geheel bij toeval, scoren.

Nadat drilsergeant Michels en die vervelende Cruijff het voor het zeggen kregen in de voetballerij kregen kneuzen als ondergetekende het in de pauze van de wedstrijd zwaar te verduren.
'Voetbal is oorlog', riep dan de vroeger zo aardige trainer-coach.
Ook moest er systeem in komen, vond hij.
Voor mij was de aardigheid er af.

Ik was een echte schoefieloerder. Iemand die altijd op de rand van buitenspel stond.
Niet omdat ik mij daar bewust van was maar omdat het spel zich zo snel heen en weer bewoog dat ik nog bij het doel van de tegenstander stond als de rest alweer aan de andere kant van het veld was.

De oorzaak daarvan was een lui oog met uitzaaiingen in de rest van het lichaam.
Gecombineerd met een dromerige aard is dat desastreus gebleken voor een professionele voetbalcarrière.

Toch jammer..

2 opmerkingen:

  1. Je vergeet de "Schup ze veur de bienen!"
    Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Da's weer een heel ander verhaal. De Groningse variant daarop is 'trap ze in de pokkel'. Maar dat is uitgebreid beschreven door zwarte man Sandman en die staat ongetwijfeld in jouw boekenkastje..

    BeantwoordenVerwijderen