Onlangs schreef Zwarte Man Sandman in de
Groninger Gezinsbode over een bezoek aan de voetbalvereniging MOVV te Midwolda,
waartegen de voetbalclub van een van zijn zoons (Zwarte Mannen hebben geen
zonen maar zoons) op een zaterdagmiddag moest spelen.
-
MOVV, prevelde ik nadien, het zal toch
niet waar wezen.
Het is niet dat ik deze verzuchting deed omdat
ik ooit als F-je bij MOVV gevoetbald zou hebben. Is niet zo.
Ten eerste stam ik niet uit Midwolda, maar uit
Delfzijl. In dit havenstadje aan de Eems hadden we in mijn jeugd twee
voetbalverenigingen: eentje was Neptunia, met een eigen voetbaltribune in het
Juliana Park. De tribune was ook nog eens overdekt. Desalniettemin was de
tribune erg smal en met 50 toeschouwers puilde hij al uit. Toch had ik niets
met Neptunia.
De andere voetbalvereniging in Delfzijl werd
gevormd door De Eemsboys. Dit was de aangewezen club voor de arbeiders van
Delfzijl en hun zoons. Was ik dan een van de Eemsboys? Nee, mijn pa was namelijk
geen arbeider. Bovendien had hij – ook al was hij ooit jeugdkampioen tennissen
van Nederland geweest – in zijn latere jaren een broertje dood aan welke lichamelijke
beweging dan ook.
Halverwege de jaren zeventig was een
afstandsbediening voor de tv een uitkomst geweest voor mijn pa, die zaterdagochtend
op de bank ging zitten om er pas zondagavond laat weer uit te komen. Maar zo’n
handig apparaat bestond er in die dagen nog niet. Ook hadden we nog maar weinig
tv-zenders in die tijd. Nederland 1 en 2, Duitsland 1, 2 en 3. Dat was het. Maar
als er dan toch van zender gewisseld moest worden – zoals op de zaterdagavond
als er op Duitsland 1 na “Das Wort zum Sonntag” een spannende western vertoond
werd met John Wayne – dan had mijn pa gelukkig wel zijn zoons.
-
Zet de tv even op Duitsland Eén, mienjong,
zei mijn pa.
-
Ja pa, zei ik dan en stond zuchtend op.
Ten tweede deed ik gewoon niet aan voetbal in
mijn jeugd. Want ik was een zoon van mijn pa. Mijn pa was liever lui dan moe.
En zo ben ik dan ook groot geworden. En zo ben ik nog steeds. Liever lui dan
moe. Net als mijn pa. Helaas heb ik zelf geen zoons, maar ben ik wel in het
bezit van maar liefst vijf afstandsbedieningen.
En een wellicht wat vreemde herinnering aan
MOVV, ook daar ben ik in het bezit van.
[wordt vervolgd]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten