De braif van Paulus

Terwijl marketeer Geert H. Boschma donderdag op de Langeleegte zijn finest hour beleefde met de release van De neef van de koning, het boek dat Henk Eising van tevoren heel zenuwachtig maakte, waren zwarte mannen Van der Veen en Sandman aanwezig bij het sluiten van een verbond. Het mooiste verbond dat de mensheid kent, dat van de echtelijke trouw, tussen man en vrouw. Die man en die vrouw hadden Van der Veen gevraagd het huwelijk in te leiden en hij deed dat met verve, geïnspireerd door een van de beroemdste teksten ooit: De brief van Paulus. Sandman viel de eer te beurt om de Groningse vertaling van het fragment waar het allemaal om draait, voor te lezen. Nog geen gemakkelijke klus, aangezien die vertaling een Hoogelaands karakter heeft en hij is het Veenkoloniaals gewend en zoals we allemaal weten verhouden die twee substreektalen zich tot elkaar als het Japans tot het Swahili. Maar al lezende bedacht Sandman: dit gaat over niet alleen over man en vrouw, dit gaat ook over man en voetbalclub. Dit zijn de dertien geboden van het ware supporterschap.

1 Of proat ik ook ale toalen van mensken en engels - as ik gain laifde heb, den bin ik n dreunende trom of n rinkelnd bekken.

2 En of heb ik ook de goave dat ik profetaaiern kin en wait ik ale gehaimen, joa aal dat ter te waiten is, en of heb ik ook n onbepaarkt vertraauw, zodat ik baargen oetzied zetten kin - as ik gain laifde heb, den bin k gain stuver weerd.

3 En of zol k ook aal mien goud (onder aarme mensken) verdailen, en of zol k mien levent beschikboar stellen, om der van snaren te kinnen - as ik gain laifde heb, den helpt mie dat gain spier.
4 Laifde het laank geduld. Laifde is vrundelk. Ze is nait niedsk, snidt nait op, is nait grootsk.

5 Ze dut nait onfersounlek, is nait op heur aigen veurdail oet. Ze is nait prikkelboar, nait hoatdroagend.

6 Ze het niks op mit gemaineghaid. Mor oprechthaid, dóár het ze oardeghaid aan.

7 Ze wil van aal heur rechten wel ofstand doun, het overaal vertraauw in, overaal verwachten van, kin alles oetstoan.
8 Laifde krigt nooit ontslag. Neemt dén ais goaven van profetaaiern: díj zellen ain keer oetschoakeld worden. Of goaven van vremde toalen: díj zellen ain keer opholden. Of kennes: díj zel ain keer doan waark kriegen.

9 t Is ja mor n hap en n snap wat of wie waiten en profetaaiern.

10 Mor as t volmoakte komt, is t mit dat krummeln doan.
11 Dou ik kind was, was mien proat, mien prakkezoatsie, mien rezenaaiern dat van n kind. Mor nou k n kerel worden bin, bin k ter mit oetschaaid mie as kind te gedroagen.

12 Nou zain we t spul ja nog in spaigel: t is roaden, hou of t ter nou krekt oetzicht. Mor den krieg we boudel liek veur ons ogen. Nou leer ik nog mor n hap en n snap, mor den zel ik alles deur hebben. Net zo as God mie deur had het.
13 Op t heden holden dizzent hier ale drij nog tou: geleuf, hoop, laifde. Mor van dij drij gaait laifde der mit deur.


bron: Biebel - Liudgerstichten