Donald Duck en de Langeleegte

Vol trots presenteren de zwarte mannen een bijdrage van Siebrand Vos. Geboren en getogen in Börkomnij zitten de veenkolonies dieper dan diep in zijn genen. Inmiddels alweer jaren woonachtig in Maastricht en werkzaam voor de Limburger hebben wij unaniem besloten Siebrand toe te laten tot het zwarte mannen gilde. Iemand die jaren voor het Dagblad van het Noorden over muziek en film heeft geschreven en bij het horen van het fenomeen zwarte mannen spontaan in de pen klimt om een bijdrage te leveren en toezegt ons binnenkort te vergezellen op de tribune die wil je er bij hebben. Lees en begrijp.


Op de dag dat Veendam MVV zou ontvangen, vroeg Van der Veen mij om een bijdrage. Vanuit mijn hoedanigheid als Veenkoloniaal te Maastricht bij wie de Langeleegte in het systeem is gebrand. Ben in mijn middelbare schooltijd inderdaad duizenden keren de Langeleegte op en neer gereden, met halverwege de begraafplaats en iets verder het zwembad en het stadion van Veendam. Vrolijk werd ik daar niet van. Ergens begreep ik die trainers uit de eredivisie wel: niet degraderen jongens, dan moeten jullie naar de Langeleegte... Pas later ben ik de Langeleegte gaan cultiveren. Prachtige naam, vol symboliek, in zekere zin het leven zelf.

Anyway, wilde 's avonds juist aan mijn stukje beginnen, toen een Duitse Turk een andere Duitse Turk naar de Eeuwige Langeleegte schoot, pal voor een koffieshop in Heerlen. Weg vrije avond. En zo was er elke dag wel iets. Vandaar de vertraging. Moest intussen wel vaak denken aan de benaming Zwarte Mannen. Jullie zijn vast geen Oost-Groninger Al Jolsons. En vast ook geen would be Men in black. Wat dan wel? Ik ga voor de Johnny Cash-variant. Cash was tenslotte een Veenkoloniaal-At-Large. Die toevoeging is belangrijk, omdat Veenkolonialen van oudsher ook zeer specifieke 'mindere' trekjes hebben - trekjes die je overigens ook nogal eens bij Zuid-Limburgers herkent. Begrijp dat we die negeren en vooral groot gaan denken.

Een dag later omschreef een collega Veendam in De Limburger als het 'Scandinavië van het Nederlandse voetbal'. Nait best, dacht ik meteen. Taalkundig noch inhoudelijk. Scandinavië = Ikea & Volvo = Comfortabel & Saai. Bah! Het moet weer Siberië worden, mannen. Tsja, de tijden zijn veranderd. Ik kijk al meer dan dertig jaar routinematig naar de plaatsen waarop Veendam en de FC staan, maar zelden naar de opstellingen. Vandaag toch even gedaan. Mooie exotische namen prijken naast het oer-Veendammer Nienhuis. Namen die je niet met Siberië associeert. Wat voor MVV ook opgaat, al zegt het ook weer niet zoveel. Prince Rajcomar, de man die uw avond mogelijk vergalde, is de beste voetballer die de Maastrichtse nieuwbouwwijk De Heeg ooit heeft voortgebracht.

Verder zijn er weinig overeenkomsten tussen beide clubs. Toen ik voor het eerst een wedstrijd van MVV bezocht, werd ik in de pauze wel bevangen door een enorm déjà vu. In de westelijke tribune was een gat gemaakt, waarachter zich een zeer basale friture bevond. In het gat stond een man achter een enorme berg gebakken hamburgers die in rap tempo afkoelden zonder dat de man aanstalten maakte daar wat aan te doen. Ik moest denken aan de thuiswedstrijden van Veendam in de jaren '70, toen het eigenlijke hoogtepunt voor mij de dubbele frikandel speciaal was die je kon krijgen in de keet achter een van de doelen met precies net zo'n gat. Kan me nauwelijks nog herinneren wie er op het veld stonden. Geloof dat het Tijdperk Jetze Pascal - Jan Blijham net ten einde liep.

Toen ik in Maastricht kwam wonen, ging het met MVV net zo beroerd als met Veendam nu. ''Jongens, hoe kan dit'', vroeg ik dan. ''Ik kom uit de buurt van Veendam, een plaatsje met vier keer zo weinig inwoners en kijk eens waar wij staan? In het linker rijtje!'' Maar ja, dat was toen. Komen we bij Donald Duck. Kocht deze week het nummer Donald Duck in Limburg. Inmiddels een collector's item. U begrijpt waar ik naar toe wil. Zou het voor de Zwarte Mannen niet de ultieme uitdaging zijn een nummer met de titel Donald Duck in Groningen uitgebracht te krijgen? (Mocht dat nog niet gedaan zijn, heb het even gegoocheld, zag het niet een twee drie) En zorg dat SC Veendam daarin niet ontbreekt!!! Het is nog niet te laat. U prikkelt de fantasie van de schrijver-tekenaars bovenmatig als u met de Blauwe Stad en de Langeleegte schermt. Oom Donald bezoekt een wedstrijd van elf in het geel-zwart gehulde eenden. Spitsen Kwik, Kwek en Kwak en Oom Dagobert behoeden Veendam voor de ondergang. Misschien iets voor Heuvelman? Die heeft wel meer voor elkaar gekregen.

PS Een mooie, in de geest oud-veenkoloniale song die u vast wel kunt waarderen is Sometimes Good Guys Don't Wear White van de Standells.



En zag ik daar in de mail de namen van twee mannen voorbijkomen die ooit, ook toen al van top tot teen in het zwart gehuld, Vera aan de Oosterstraat onveilig hebben gemaakt?