De mooiste plek in de Veenkoloniën

Zwarte man Bob is van vele markten thuis, echter als routeplanner volstrekt ongeschikt. In zijn bijdrage afgelopen vrijdag tijdens het samenzijn georganiseerd door en voor de Veendamsche Vrouwen excelleerde hij in de poëzie. In de businessruimte van de Langeleegte voorafgaand aan de wedstrijd kwam hij tot ontsteltenis van vrouwen uit op een andere plaats.

Te midden van het grote niets
In het centrum van de venen
Daar is warempel toch nog iets
Het doet mij bijkans wenen

Hoe lieflijk en verscholen
Ligt daar de geboortegrond
Van allen zij die zijn geboren
Te Gasselternijveenschemond

Ik was een dwaler, was een zwerver
en trok de wereld rond
Maar altijd keerde ik weerom
Naar Gasselternijveenschemond

De twijfel hield mij in haar greep
Tot ik uiteindelijk vond
Waar ik al die tijd naar zocht
In Gasselternijveenschemond

Een levensgenieter dat ben ik
Zag menig fraaie dameskont
Maar niets bekoorde mij meer sinds
Die ene in Gasselternijveenschemond

Ik ben een man van vlees en bloed
Ik hou van bruin en blond
Maar nergens vond ik meer bevrediging
Dan in die Gasselternijveenschemond

Ik ben een man van liefde,

ik ben een man van staal

Maar nergens heb ik zo teer bemind

Als in Musselkanaal

Als in Ter Apelkanaal

Als in Annerveenschekanaal

Als in Eexterveenschekanaal

Maar bovenal in

Gasselternijveenschemond