Naar mijn mening

Na het zien van de beelden uit de catacomben van de Kuip is de eerste reactie van de zwarte mannen: 'Stekker eruit'.  Zoals de SC van crisis naar crisis hobbelt, zo lijkt het wel dat het in de voetballerij maar niet wil lukken om normaal en fatsoenlijk over te komen. Het circus is het ene incident nog niet vergeten of het andere dient zich al weer aan. Zwarte man Mensema laat zich graag opiniërend uit, maar zijn mening is nu wel heel urgent. Lees en probeer te begrijpen waarom dit zijn mening is. De ontwikkelingen gaan ook ons te snel. Dit is per slot van rekening onze mening.

Robert Maaskant – de trainer van FC Groningen – werd twee week geleden door de scheidsrechter van het veld gestuurd tijdens de wedstrijd AZ – FC Groningen. Blijkbaar had hij iets grofs gezegd dat volgens de vierde official onoorbaar was. Die schakelde prompt de scheidsrechter in, die maar liefst 60 meter kwam aanrennen om Maaskant terecht te wijzen.

Nou, dan weten wij genoeg.

Dan is er iets heel ergs gezegd.

Dat besefte Maaskant ook, want die knikte schuldbewust.

De scheidsrechter – met het gelijk van de voetbalwet aan zijn kant – zag dat tevreden aan en rende weer terug het veld in, naar waar AZ op een voor FC Groningen wel zeer ongunstige plek een vrije trap mocht nemen.

Toch liet Maaskant zich opnieuw iets ontvallen.

De scheidsrechter hield de pas in, draaide zich om en kwam terug om Maaskant onverbiddelijk het veld af te sturen.

De trainer droop af.

De vierde official deed intussen alsof zijn neus bloedde.

De scheidsrechter rende weer naar het zestienmetergebied van FC Groningen om daar te fluiten voor de vrije trap van AZ.

De speler van AZ schoot ver naast het doel van de Groningers.

Maaskant zag de rest van het duel vanuit het smalle stuk tussen de trainersbank op het veld en de tribune. Volgens de voetbalwet is dat toegestaan. Zelfs de vierde official kon daar geen speld tussenkrijgen.

FC Groningen won met 0-1.

Het is de club uit Stad van harte gegund.

In het interview na de wedstrijd verklaarde Maaskant alleen maar tegen zijn medetrainers op de bank te hebben gezegd dat wat de spelers op het veld tentoonspreidden op damesvoetbal leek.

Dat gelooft natuurlijk niemand.

Als Zwarte Mannen – in het dagelijks leven keurige, brave huisvaders, muzikanten, journalisten, juristen, wethouders, bibliothecarissen, onderwijzers, managers, schrijvers en taxichauffeurs – een thuiswedstrijd van hun favoriete SC bijwonen, dan zijn de krachttermen gewoonlijk niet van de lucht. Ook al buigen ze wat dat betreft diep het hoofd voor moeke Alberts op de familietribune, die in haar eentje hardvochtiger kan schelden dan een woeste horde Bazie Boezoeks na een maandenlang dieet van alleen maar droge biscuitjes.

Damesvoetbal?

Dat is niet schelden.

Dat is niet onoorbaar.

Dat is niet eens een speldenprik.

Nee, Maaskant zal heus wel iets anders gezegd hebben.

Maar is het echt belangrijk? Kan het ons echt iets schelen wat Maaskant nou precies gezegd heeft? Nee, natuurlijk niet. Voetbal is immers passie, zowel op het veld als op de tribune, en natuurlijk net zo goed op de trainersbank. In het heetst van de strijd zeg je dan weleens dingen die je normaliter iets milder zou uiten. Zoals een trainer die bijvoorbeeld zegt dat zijn eigen jongens momenteel als een stelletje tyfus kanker kut mongolen aan het spelen zijn. Of dat de scheidsrechter van dienst een tyfus kanker kut mongool is. Dat hoort er gewoon bij.

Maar ja, dat mag niet meer van de voetbalwet.

En de wet moet gehandhaafd worden.

Toch zijn er ook in deze über truttige tyfus tijd nog enige mazen in de wet, aldus de ook op juridisch vlak zeer onderlegde Zwarte Mannen. Wij bieden trainer Robert Maaskant – en trouwens al zijn collega’s – gratis en voor niets het volgende advies.

Komt-ie. Het advies van De Zwarte Mannen.

Laat je gerust gaan in zo’n wedstrijd, beste trainer. Je kan namelijk nog steeds schelden wat je wilt. Dat is helemaal geen probleem. Als je er maar op let dat je – na elke zin vol verwensingen aan het adres van spelers, tegenstanders, scheidsrechter, grensrechter of zelfs de vierde official – eraan toevoegt dat het uitsluitend je eigen mening betreft.

Dus zeg gerust:

Als de grensrechter hiervoor al buitenspel vlagt, dan moet hij dat ook doen voor het muizenpiemeltje in zijn eigen broek, ALDUS MIJN MENING.

Of:

Deze scheidsrechter is de grootste hondenlul van alle grote hondenlullen, NAAR MIJN MENING.

Of:

De moeder van deze man moet welhaast de dikste hoer van Ten Boer zijn, NAAR MIJN MENING.

Je kan het allemaal zeggen, mits je eraan toevoegt dat het je eigen mening is. Daarmee maak je er een zuiver subjectief statement van, waar anderen zich wel aan kunnen storen, maar dat vanwege de grondwet – waarin het recht op vrije meningsuiting geborgd is – volstrekt toelaatbaar is.

Iedere Nederlander heeft recht op vrije meningsuiting.

Daar kan zelfs de voetbalwet niets tegen doen.

Laat staan de vierde official.

Naar mijn mening.

© Bill Mensema