Quo vadis Veendam?

Nu de bewindvoerder zijn licht laat schijnen worden wij niet vrolijk van de bedragen. Zwarte man Sandman analyseert en stelt vragen.

Zwarte man Van der Veen had het niet beter kunnen verwoorden: ‘Veendam is de straatmuzikant die weer zijn hand ophoudt, maar niet met een nieuw deuntje komt.’

Onze eigen specialist in de oude en nieuwe woestijngodsdiensten legde de vinger haarfijn op de zere plek, aan tafel bij Dick Heuvelman in het zondagochtendprogramma van Radio Noord.

Eenzelfde geluid liet zwarte man Hadders overigens een uur eerder horen in zijn ‘staark verhoal’, dat hij voorlas in het programma van de Noordmannen. Ook die vertelling, fictief of niet, over de gang van zaken bij ‘een niet met naam genoemde profvoetbalclub in het noordoosten van het land’ schetste het probleem. En dat is: Het DNA van de Veenkoloniën is langzaam maar zeker uit de gelederen gefokt. Daarom gaat het niet goed.

Want als SC Veendam wil dat de omliggende industrieën, ondernemingen, middenstand en het volk de trots van de Veenkoloniën omarmt, ondersteunt en op de been houdt, dan zal de club op haar beurt moeten laten zien dat ze is opgebouwd uit de bouwstenen, de elementen en het bloed, zweet en tranen uit diezelfde Veenkoloniën.

Het probleem van nu is, zo realistisch zo ben ik ook wel, geld. Ordinair veel geld, dat er heel rapjes moet komen. Maar juist op een moment als nu, als het over geld gaat, zouden we onszelf enige momenten ter contemplatie moeten gunnen. Want juist in de donkerste tijden moet de mens in de spiegel kijken.

Wie zijn wij, waar komen wij vandaan, waar gaan wij heen?

En vooral: hoe gaan wij daarheen?

Daar is een woord voor: visie.

Of: in andere woorden, (sic Marc Lammers): winnaars hebben een verhaal, verliezers een excuus.

De bewindvoerder is nu bezig met een financiële analyse. Dat is een verhaal van cijfers. Dat zullen geen goede cijfers zijn. Die cijfers zijn al jaren niet goed. Dat kun je ook met vier jaar Mavo uitrekenen. Wij zijn, ik citeer Van der Veen, indianen en wij komen in vrede, maar wat ik zo langzamerhand wel eens wil weten is waarom die cijfers al jaren niet goed zijn. Is dat:

A: omdat het inderdaad onmogelijk is om in dit achterland een betaald voetbalorganisatie op de been te houden.

Of

B: omdat er gewoon al jaren niet uitgehaald wordt wat er in zit.

Wij zoeken naar antwoorden, starend in de verte, over die lange leegte en terwijl de kou door onze oude botten trekt en de ijzige wind de groeven in het gelaat nog wat dieper uitslijpt, luisteren wij naar Fela Kuti met Colonial Mentality.