Mister

Niet wetend of het wel kies is om op paarse vrijdag te schrijven over 'mister' en 'miss' schrijven we vandaag voor de verandering een keer als paarse man. Geaardheid is voor zwarte mannen helemaal geen issue. We zijn tenslotte indianen die komen in vrede. Cutileiro aan het woord. Over Jan Korte. Hij is  passend paars gekleed.

Miss zus en Miss zo, Mister dit en Mister dat.

Het wemelt van de boegbeelden.

Mister Ajax is zonder enige twijfel Sjaak Swart. Clubicoon in hart en nieren. Speelde zeventien seizoenen lang nooit voor een andere vereniging. Zoals de rechtsbuiten langs de flanken de tegenstanders doldraaide, daar hebben ze het in Amsterdam nog steeds over. Johan Cruijff had natuurlijk gemakkelijk de titel kunnen dragen, maar hij bezweek voor de miljoenen uit Barcelona, speelde daarna in Spanje ook nog voor een kleinere club en dat hadden ze ‘m in De Meer allemaal nog kunnen vergeven, maar één ding niet: Feyenoord. En met die club ook nog eens landskampioen worden. Cruijff is de briljantste voetballer die ons land ooit heeft voortgebracht, heeft ook als trainer zijn sporen ruimschoots verdiend en is bovendien onze nationale bodemfilosoof – ‘toeval is logisch’, maar Mister Ajax zal hij nooit worden, zoals Theo Bos ‘Mister Vitesse’ en Coen Moulijn ‘Mister Feyenoord’ wel werden.

In de wielrennerij zijn ze talrijk en heten ze veelal Messieurs.

Jacques Anquetil verloor vrijwel geen tijdrit waar hij aan deelnam en ging door het leven als Monsieur Chrono. Roger De Vlaeminck won vier maal de befaamde kasseienkoers in Noord-Frankrijk en finishte daarnaast nog eens negen keer in de top-10 van deze loodzware wedstrijd, zijn bijnaam Monsieur Paris-Roubaix is onomstreden.

De titel ‘Monsieur’ is overigens niet per se eervol. De Deense tourwinnaar Bjarne Riis fietste rond met zo’n hoog en bovendien kunstmatig in stand gehouden gehalte aan rode bloedlichaampjes in zijn lijf, dat ze hem ook wel ‘Monsieur 64%’ noemden. Met hun voorkeur voor plastische erotiek noemden de Fransen hun in ongenade gevallen toppoliticus Dominic Strauss-Kahn algauw ‘Monsieur 30 cm.’ Al bedoelden ze dit vermoedelijk als compliment, de term deed pas opgeld nadat DSK was opgepakt als verdachte in een verkrachtingszaak.

Vrouwen krijgen minder gauw dergelijke bijnamen, al zijn er missen bij de vleet. Eerst word je Miss Scheemda, dan Miss Groningen, Miss Nederland en vreemd genoeg wordt de wereld overgeslagen en ben je ineens Miss Universe.

De liefste en mooiste miss is natuurlijk Miss Piggy.

Dames worden bij voorkeur een lady. Rita Reys ging door het leven als Europe’s First Lady Of Jazz. De echtgenote van president Lyndon B. Johnson van de Verenigde Staten werd liefkozend door de hele natie Lady Bird (lieveheersbeestje) genoemd.

Minder liefkozend kan ook. We weten allemaal wie de Iron Lady was.

Sommigen kennen zichzelf een eervolle titel toe.

Lady Gaga heet in het echt Stefani Joanne Angelina Germanotta.

Rowan ‘Mr. Bean’ Atkinson.

Of Don Leo.

Leo Beenhakker begon zijn carrière als hoofdcoach bij BV Veendam. Hij was pas 26 jaar toen hij in 1968 voor de groep stond en leiding gaf aan mannen waarvan een aantal al flink ouder was dan hijzelf. Het was het begin van een glanscarrière die voerde langs meer dan tien clubs uit zowel de hoogste als de laagste regionen van het betaald voetbal.

Beenhakker was ook nog eens in drie landen bondscoach.

Toen zijn positie bij Real Madrid ooit ter discussie stond, iets wat iedere trainer bij deze club overigens om de drie weken overkomt, werd hij hierover doorgezaagd door een Nederlandse sportverslaggever. Beenhakker maakte zich geen zorgen: ‘Ze noemen me hier nog steeds Don Leo!’

Beenhakker had een veenkoloniale legende kunnen worden.

Maar het liep anders.

De eretitel moeten we misschien dan maar geven aan Jan Korte.

(Zijn uitstapje naar Deventer zullen we ‘m vergeven.)

IJzeren wil, nooit versagend, bereid iedere bal te veroveren. Hij heeft een geel/zwart hart, speelde vrijwel zijn hele carrière bij Veendam en was er later ook nog oefenmeester en technisch manager. Tegenwoordig traint hij een amateurclub in Drenthe en bestiert Jan Korte zijn eigen voetbalschool in Wildervank.

Toen hij nog op de middelbare school zat werd hij al gepaaid door het bestuur van de club. Minderjarigen mochten in die jaren ’70 nog niet zoveel geld verdienen, dus had Jantje een Mercedes voor de deur staan. En niet de goedkoopste. Hij had nog niet eens de leeftijd om zijn rijbewijs te halen.

Veendam hield al vroeg van hem.

En hij houdt nog steeds van de club.

Mister Veendam

©2013 José Cutileiro