Firefox update

Zwarte man Bill worstelt met licenties. Het seizoenkaart houderschap voor de SC staat als een paal boven water. Laat een update nou geen roet in het eten gooien. 

Hoera! Ik kan zo meteen nog sneller en efficiënter surfen over het internet nu mijn browser opnieuw geüpdate wordt. Zo staat het letterlijk aangegeven, terwijl mijn Firefox internet browser op dit moment bijgewerkt wordt.

Ik vind dat mooi.

Het gebeurt allemaal zonder mijn toestemming. Er wordt mij niet eerst gevraagd of ik het wel goed vind dat mijn browser bijgewerkt wordt. Ik wist trouwens niet eens dat het noodzakelijk was. Ik gebruik hem gewoon om me te bewegen over het internet. Dat ging tot gisteravond prima de luxe. Maar blijkbaar kan het sneller, het kan efficiënter, het kan beter. Nou, dat wil ik natuurlijk allemaal, want anders zou ik een dief van mijn eigen portemonnee zijn, of een dief van mijn eigen snelheid, of een dief van mijn eigen efficiency of een dief van mijn eigen beterschap, en dat is natuurlijk niet okay.

Ik heb nog een paar van die programma’s op mijn pc die ouderwets eerst zo’n ballonnetje op de Taakbalk omhoog laten poppen, waarin de producent aarzelend meldt dat er nieuwe updates beschikbaar zijn, en als ik tijd heb, en zin, dan zou ik eventueel misschien op dat ballonnetje kunnen klikken, zodat ook dat programma met mijn goedvinden kan worden bijgewerkt.

Ik zucht dan altijd diep, want vaak moet ik dan alle andere programma’s die ik reeds op mijn pc geopend heb eerst sluiten, soms moet ik na de update zelfs mijn pc herstarten en in het allerergste geval heb ik ook nog een ellenlange licentieovereenkomst door te spitten. Dat laatste doe ik iedere keer braafjes, aangezien ik keurig ben opgevoed en mijn vader me altijd waarschuwde voor de kleine lettertjes, waar alle onheil diep in verborgen ligt.   

Het is een keuze waar ik zo voor gesteld word, waarop ik niet zit te wachten. Het gaat daarbij niet om de keuze of ik een programma als Adobe Reader of iTunes al dan niet zal laten bijwerken. Natuurlijk zal ik dat doen, want het programma wordt daardoor sneller, efficiënter en – vooral – beter. Waar het hier om gaat is de vraag wanneer ik dat zal doen. Zal ik deze actie direct uitvoeren of wacht ik er nog even mee? Zal ik het doen in een doods moment, als ik mijn reguliere taken heb afgerond en even uit mijn neus vreet? Of doe ik het toch maar nu, op dit moment, want stel dat ik zo meteen een nieuwe PDF bestand binnenkrijg – zoals bijvoorbeeld mijn jaarafrekening voor gas en licht die Essent mij dit jaar voor het eerst als PDF bestand heeft toegezonden –, dan is het toch wel fijn als ik die direct met de momenteel meest ultieme versie van Adobe Reader openen kan.

Weifelend staar ik naar de twee boeken naast mijn bureau: het verbazingwekkend dikke “Licentieovereenkomsten voor dummy’s” en het flinterdunne “Licentieovereenkomsten voor de echte man”. Die laatste heb ik van Aisha gekregen, omdat ze het zo langzamerhand niet meer kan aanzien dat ik me telkens weer door zo’n tekst vol juridisch jargon worstel, zodra ik een update van een programma wil installeren. De strekking van dat dunne boekje is dan ook om gewoon overal mee akkoord te gaan en je er verder niet druk over maken, want het leven is nu eenmaal te kort. Ik kan er zeker om grinniken, maar helaas zit ik niet zo in elkaar.

Legt men mij een legaal document voor, dan ga ik het hoe dan ook doorspitten, ook al ben ik juridisch amper onderlegd. Met het handboek voor dummy’s erbij snap ik er wel wat van, maar dergelijke kennis wil al jaren niet meer beklijven en een dag later ben ik het allemaal alweer vergeten. Zodat ik wat dit betreft inderdaad een dummy ben.

Wat ik mooi vind aan Firefox is dat men mij tegenwoordig om niets meer vraagt. Ik hoef geen keuze meer te maken inzake het wanneer van de actie of een ingewikkelde licentieovereenkomst te accorderen. Op een bepaald moment achten de jongens en meisjes van Firefox de tijd rijp om hun product te updaten en dan doen ze dat gewoon, zodra elke gebruiker de Firefox browser opent, zonder toestemming vooraf, ongeacht of de gebruiker er behoefte aan heeft of juist niet.

Voor mij hoeft dat ook niet. Het kost mij namelijk niet meer tijd dan twee minuten, waarin ik naar een klein balkje op het scherm staar waarop de voortgang van de update installatie in het groen wordt weergegeven, zonder dat ik mijn hoofd hoef te pijnigen wanneer ik een plekje in mijn drukbezette agenda vrij kan maken voor deze noodzakelijke werkzaamheden. De jongens en meisjes van Firefox weten immers heus wel wat goed voor mij is en ik leg mij daar graag bij neer.

Terwijl het balkje steeds groener kleurt kijk ik naar het icoontje op het bureaublad van mijn pc, waaronder ik de contractovereenkomst tussen SC Veendam en mij als nieuwe seizoenskaarthouder gisteren als PDF heb gedownload, zoals ik die op het internet had gevonden. Nu mijn Firefox browser zichzelf aan het bijwerken is, is dit even zo’n doods moment om wat anders te doen. Ik bedenk me niet, pak het boek “Licentieovereenkomsten voor dummy’s” erbij en ik rol mijn mouwen op. Aan de slag!

-            Kut, zucht ik.

Want als ik op het icoontje klik, blijkt dat er ook voor Adobe Reader een nieuwe update beschikbaar is.

Tezelfdertijd is Firefox gereed met zijn eigen update en opent zich voor mijn ogen de momenteel meest snelle, meest efficiëntere en meest betere versie van de browser voorhanden. In een extra tabblad wordt kond gedaan van de voordelen van de laatste update en ik kan deze ook nog eens allemaal bekijken in een praktisch YouTube filmpje. 

Maar als ik op de Play button druk, blijkt het programma Adobe Flash Player, waarmee ik mijn YouTube filmpjes bekijken kan, ook al aan een dringende update toe te zijn.

-            Alles voor de vooruitgang, mompel ik.

En ik spuug daarbij in mijn handen.

© Bill Mensema