maandag 4 juni 2012

Zes tot acht zwarte mannen

Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd. Is leven van ............. Zwarte man Jaap stelde donderdagavond vanuit het niets de vraag naar de zin, inhoud en betekenis van het leven. Was het zwarte man zijn dan zo onduidelijk? Is het antwoord niet simpelweg loven en dienen, of gelegen in de traditie die ooit door de oude Grieken werd ingezet om afstand te doen van het mythische denken. U begrijpt dat zwarte mannen tijdens dit gezellig samenzijn fysica en metafysica niet konden onderscheiden. SC Veendam steunen is dat niet doel en middel samen? Zwarte man Sandman:


Zwarte man Dijkstra hamerde er tijdens het eerste Zwarte Mannen Diner op dat wij ons vooral de vraag moesten stellen: ‘Waartoe zijn wij hier, op aarde?’
Goed punt, al moest ik het antwoord schuldig blijven. Ook in de dagen er na bleef dat uit, ondanks dat spijs en drank allang waren verteerd en de tijd rust had gebracht in de janboel in mijn hoofd, waarmee ik in de auto was gestapt.
Ik zou tot dezelfde conclusie kunnen komen als Oriana Fallaci in Niets en zo zij het, maar dat deed ik niet. Het tegenover gestelde gebeurde zelfs. In plaats van een antwoord doemde er een evenbelangrijke vraag op, want om te kunnen vaststellen waarheen wij gaan, moeten wij eerst weten waar wij vandaan komen. En het een heeft alles met het ander te maken.
Zijn wij zwarte mannen omdat we supporter zijn van SC Veendam of zijn wij supporter van SC Veendam omdat wij zwarte mannen zijn?
Klik.
Het zou aanmatigend zijn om voor mijn vrienden te spreken, maar ik kan wel uitleggen hoe het bij mij zit. Dat ik zwarte man ben is een uitvloeisel van de verschijning van mijnboek De lange leegte (http://programma.vpro.nl/deavonden/Dossiers/Boeken.html?playurn=urn:vpro:media:program:11608092), terwijl het idee voor die verhalenbundel ontstond na het horen van het verhaal Six to eight black men van David Sedaris.
Het zal eind 2008 zijn geweest (Frank den Hollander en ik moesten Wandelcursus Groningen nog schrijven en die verscheen in augustus 2009) dat ik in de NRC een recensie las van het boek Wanneer je omringd bent door vlammen van Sedaris.Daarvan was net de Nederlandse vertaling uit en in die bespreking werd gerefeerd aan de hilarische vertelling over de zes tot acht zwarte mannen, die, zo meldde de recensent, een hit was op YouTube. Ik kende het nog niet, maar ikben gaan luisteren en ik was meteen om. Mijn eerste reactie was: zoiets wil ik ook en toen ik enige bundels van deze Amerikaanse schrijver had gelezen, dacht ik: dat kán ik ook. Op mijn manier dan. Nadat het wandelboek af was zette ik mij aan het schrijven en twee jaar later was er De lange leegte.
Daarin heb ik eerst eens proberen te beschrijven waar ik vandaan kom. Voor een noorderling nam ik de ruimte, 175 bladzijden, terwijl het, achteraf, in twee woorden had gekund: de Veenkoloniën. Het antwoord op ‘Waartoe zijn wij hier, op aarde?’ van zwarte man Dijkstra blijft voorlopig achterwege. Voordat ik daarmee bezig kan, buig ik mij eerst over de vraag wie ik ben. Dat is na 46 jaar nog steeds onduidelijk, al merk ik dat ‘zwarte man’ dicht in de buurt komt.


Six to eight black men, Deel 1:


Sixto eight black men, Deel 2:


Sixto eight black men, Deel 3:



Geen opmerkingen:

Een reactie posten