donderdag 12 april 2012

Barmhartig

Zwarte man Fousert had afgelopen vrijdag niet enkel oog voor de wedstrijd tegen de Friezen. Lees zijn liefdevolle observatie. Dit kenmerkt de zwarte mannen. Gevoel voor menselijke verhoudingen. Omdenken om elkaar.

Wat de Zwarte Mannen verbindt is, dat zij de schoonheid van leegte en de romantiek van het verval herkennen en waarderen. Daarenboven zijn Zwarte Mannen barmhartig. Die karakterkenmerken stellen Zwarte Mannen ten dienste van het algemeen nut en SC Veendam in het bijzonder. Zwarte Mannen doen dat belangeloos en onbezoldigd. Nu al die inzet vruchten begint af te werpen kan SC Veendam ook wel iets terugdoen voor het algemeen nut. En dan niet een inzamelingsactie voor het goede doel of spelen met shirts met een vriendelijke boodschap van, bijvoorbeeld, Unicef. Nee, dat kunnen anderen ook wel. Wat dan wel? Afgelopen vrijdag drong zich de volgende gedachte op.

Op het veld voltrok zich die andere noordelijke derby. Daar zat hij, verscholen onder een zwart petje, zwarte leren jas. De oud trainer van SC Veendam. Na een tumultueus vertrek bij die club uit Deventer laafde hij zich aan voetbal zoals het bedoeld is. Hard werken als noodzaak. Wilskracht onderstreept door striemende regen die in een hoek van vijfenveertig graden langs de lichtmasten waait. Het veld als een pointillistisch schilderij. Hete thee in de rust die je wangen roder en je neus kouder laat lijken. De wetenschap dat je nu dan eindelijk gaat winnen en dat besef dan in de meer dan laatste minuut weer kwijtraken. De redenen waarom ieder jongentje is gaan voetballen dus. Ook Joopje, geboren op eerste kerstdag 1963 in Hoogezand Sappemeer.

Op goede vrijdag 2012 stond Joop een beetje stil bij de tocht naar 'zijn' Golgotha aan de Vetkampstraat in Deventer. Omzien in het vooruitzicht zich de volgende dag weer op te moeten richten. Dat is hem gelukt. Vast mede geïnspireerd door het warme welkom dat de Langeleegte hem gegeven heeft.

Laat SC Veendam aankomend seizoen aan alle trainers die de laan uit gestuurd worden of, zoals Joop - die zich in lijn met zijn Veenkoloniale herkomst niet weg laat sturen - zelf bij hun club vertrekken, een vrijdagavondarrangement aanbieden. Een avondje Langeleegte. De ontvangst zal de verstotene verwarmen. Hij zal de sfeer herkennen als ook zijn reden waarom hij ooit van het spelletje is gaan houden. Zijn rug kunnen rechten. Terug naar hoe het was, naar hoe het moet zijn.

De Zwarte Mannen willen de verschoppeling graag verwelkomen, met witte zakdoekjes. Daar zwaaien we dan niet mee, die bieden we aan. Voor de tranen, of de vettige vingers van de gehaktbal in de rust natuurlijk. Dat is barmhartig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten