vrijdag 29 maart 2013

Eigen stem

Door de dynamiek van deze week dreigen er miniatuurtjes tussen wal en schip te geraken. Zwarte man Mensema was op het boekenbal en had een ontmoeting. Wat voor ontmoeting! Hij weet hier een veenkoloniale draai aan te geven, zoals alleen hij dat kan. Met zwaar aangezet Gronings accent.




Het is altijd vreemd je eigen stem terug te horen. Anders dan bij de anderen, die je alleen maar van buiten aanhoort, gaat je eigen stem immers gefilterd de wereld in. De woorden vormen zich in je hoofd, om daarna middels een intelligente combinatie van tong, lippen en adem aan de buitenwacht kenbaar gemaakt te worden. Je spreekt de woorden uit en tegelijkertijd hoor je ze in je hoofd als ze nog net binnen zijn en in je oren als ze net je lijf verlaten hebben.

De subjectieve ervaring van het eigene is altijd net iets anders dan de objectieve waarneming ervan.

Het is zoals een ouder die het eigen kind het mooiste van de wereld vindt, ook al is de kleine feitelijk zo lelijk als de nacht. Of zoals een schrijver die zijn laatste verhaal per definitie het beste vindt.

Hoe je in werkelijkheid spreekt en hoe het in je eigen hoofd klinkt, daar zit evenwel vaak een wereld van verschil tussen.

Of hoe je eruit ziet. Als ik mezelf ’s ochtends in de spiegel zie, dan denk ik geregeld: ‘Wow, wat een stuk! Het zou me niet verbazen als topmodel annex schrijfster annex presentatrice Daphne Deckers in katzwijm valt zodra zij mij ziet.’

Maar wanneer ik mezelf terugzie op een foto, denk ik steevast: ‘En we gaan nu verdomme een stuk afvallen, want zo kan het echt niet langer.’

Hetzelfde met de stem: in het echt klinkt die stukken minder mooi dan in het eigen hoofd.

Moeten we dit erg vinden? Nee, driewerf nee! We moeten de eigen stem juist omarmen. Want ook al is die niet zo mooi als bijvoorbeeld de warme bronzen stem van de Nederlandse acteur Joost Prinsen – ironisch genoeg in mijn jeugd vooral bekend als Erik Engerd – het is wel de eigen stem.

We kunnen naar de logopedist gaan, we kunnen een spraakcoach raadplegen, we kunnen dagelijks oefeningen doen om de stem om te buigen naar een correct sprekend ABN. En wat hebben we dan?

Dan hebben we een Daphne Deckers.

Er is niets mis met Daphne Deckers. Zeker niet na het laatste Boekenbal in Amsterdam afgelopen vrijdag, toen zij even haar hand op mijn schouder legde (om mij te passeren in de drukke gang van de hoofdstedelijke stadsschouwburg). Maar daar zijn er al heel veel van.

Heel veel mensen klinken al als Daphne Deckers.

Zelfs Daphne Deckers heeft haar momenten dat ze zelf iets minder als Daphne Deckers klinkt, wat niet zo gek is als je bedenkt dat er duizenden zijn die inmiddels al beter dan Daphne Deckers klinken dan zijzelf.

De concurrentie om als Daphne Deckers te klinken is momenteel werkelijk moordend.

Ik begin er niet eens aan. Liever klink ik als Bill Mensema, met mijn zwaar aangezet Gronings accent, lichtelijk vermengd met een Engelse tongval, geboren uit liefde voor droge worst, de Hondsrug en SC Veendam.

Er is niets mis mee te klinken zoals we klinken.

Er is niets mis mee te zijn zoals we zijn.

Daphne Deckers is er al. Haar stem wordt al gehoord en kan gelukkig ook zonder financiële injecties in de lucht gehouden worden.

Nu de onze nog.

© Bill Mensema

2 opmerkingen:

  1. Vandaag ging met een niet coole, niet geweldige aanhanger naar de stort in Slochteren. Joet kwijt voor een half bakkie maar ik wilde de ruimte terug.

    Op de terugreis zat ik wat te mijmeren, iets wat niet aan te raden is als je met zo'n karretje rijdt maar het liep goed af.

    Even over de SC Veendam.
    Persoonlijk laat het me vrij koud of ze blijven bestaan maar ik weet dat een paar honderd vrijwilligers en die-hard fans in een immens gat vallen maar ook dat een een paar duizend mensen het erg zullen missen. Voor de omgeving, voor Oost Groningen is het wel een vlag! En ja, je kunt zeggen het is een vlag op een modderschuit maar het is wel dezelfde schuit waar wij ook op zitten.

    De aktie van een, laten we zeggen met ADHD besmette oud speler heeft inmiddels dik 2 ton opgeleverd. tweehonderdduizend euro in een dag of vijf. Wie had dat verwacht? Is dat niet de ultieme boodschap van "nait soezen maar broezen"? Niet stoppen voor je je doel of de dood hebt bereikt? Is dat niet veenkoloniaal?

    Met die 2-3 ton waar Koos Gjaltema het over had komen we in de richting van die 675.000 euro. Als de gemeente haar, bij faillisement kansloze claims laat vallen zijn de wonderen echt mogelijk.

    Daarom: als jullie allemaal ook 5 euro storten zijn we weer een stukkie dichterbij. Rekening 171001699.

    En wie weet blijkt destemeer dat wonderen soms in een rare verpakking zitten.

    Zou toch mooi zijn een wederopstanding rond Pasen? Alhoewel ik Henky007 niet met Jesus wil vergelijken. SC Veendam trouwens ook niet

    Maar ik wil wel hopen!

    Paasmazzelmoj!
    JohnPeter

    BeantwoordenVerwijderen