Strike

Zwarte man Mensema pakt als vanouds de zwarte draad weer op als hij geconfronteerd wordt met nieuws uit het westen van de provincie. Nood breekt wet. In tijden van crisis en schaarste ziet zwarte man Mensema dwarsverbanden. Strike is het motto.

Het principe van bowlen is gemakkelijk: je hebt tien pins en één bowlingbal. Met die bal probeer je de pins omver te werpen. Je hebt twee worpen per beurt.

Pins, bowlingbal. Twee verschillende entiteiten, ook met verschillende eigenschappen. De pins staan en de bal rolt. Het kan niet omgekeerd. De bal kan wel staan, maar niet met z’n tienen tegelijk aan het einde van de bowlingbaan. Daarvoor is de bal te dik, te rond, te groot.

De pin kan alleen over de breedte rollen, maar vanwege de asymmetrische opbouw van de kegel – een bol koppie, een, lange, dunne nek en een volle kont – kan de pin nooit richting houden en is die dus stuurloos.

Zoals gezegd mag je per beurt driemaal een poging wagen om met je bowlingbal alle kegels van hun plaats te gooien. Dat is sympathiek, maar het gaat natuurlijk om die ene, eerste worp. Als je het goed doet, dan knal je alle tien pins in één gooi van de baan af. Dan ben je de held. Dan verdien je terecht het maximale aantal punten. De Amerikanen noemen zo’n worp een STRIKE. Wij doen dat ook, op gepaste, juichende wijze. In zo’n geval roepen we: STRIKE!

Er zit kortom veel symboliek in het spelletje, die we ook kunnen toepassen op het echte leven. De meest opvallende is natuurlijk deze: de kegels zijn net obstakels op onze weg. Hoe dienen we daarmee om te gaan? Het antwoord is simpel: er volop in gaan.

Laten we ter verduidelijking zo’n obstakel benoemen. Er zijn genoeg problemen in de wereld – de verschrikkelijke burgeroorlog in Syrië, de aanhoudende economische crisis (ook hierin helpen wij de verkeerde mensen), de steeds drukker bezochte voedselbanken, het stupide Eurosyndroom, de al te lang doorgedraaide technologische (media)revolutie – maar laten we ons richten op iets dat we direct voelen in onze portemonnee. Laten we ons richten op de absurd hoge benzineprijzen van de laatste tijd.

Voor dezelfde liter Euroloodvrij betaalt men in Iraaks Koerdistan tien cent aan de pomp (het heet daar Irakloodvrij), terwijl wij tegenwoordig blij zijn dat het nog net geen €1,80 is.

We gaan het nu niet hebben over de componenten waaruit de Nederlandse prijs is opgebouwd, maar gewoon over de hoogte van de prijs. Die is hoog. Erg hoog. Zo hoog dat men het een obstakel op de weg zou kunnen noemen. Ofwel een kegel. Aangezien het bijna overal in Nederland zo hoog is – behalve in een plaats die wij voor het gemak het buitenland noemen waar het ook hoog is, maar stukken minder hoog – kan je zeggen dat er hier een bende kegels op de weg staan.

Hoe nu kunnen we deze kegels met één welgemikte STRIKE verwijderen?

Wij noemen als lichtend voorbeeld een Groninger uit Grootegast. Natuurlijk, Grootegast ligt in het Westerkwartier en daar zijn de Groningers bijna Friezen. Het is daar een apart slag mensen. Vergelijkbaar met Eilanders. Het zijn daar net een stelletje anarchisten. Regeltje zus, regeltje zo. Ja, ja, zeggen ze daar in het Westerkwartier, dat is ook zo. En ondertussen gaan ze mooi hun eigen gang.

Zo ook deze kerel uit Grootegast die maandenlang overal zwart is wezen tanken en nooit betrapt kon worden omdat hij een vals nummerbord gebruikte. Hij kwam aanzetten bij het pompstation, goot zijn tank vol, alsmede een stel jerrycans, wees vervolgens in de lucht alsof daar iets heel bijzonders te zien zou zijn, de pompbediende verbaasd omhoogkijken en die kerel uit Grootegast sprong intussen in zijn auto en ging er vandoor, met talloze liters Euroloodvrij die hij kostenvrij had weten te bemachtigen.

De benzine verkocht hij dan ’s nachts weer aan vrienden en bekenden voor negentig cent de liter.

Hij werd de benzinepiraat van het Westerkwartier genoemd.

Helaas is hij vorige week opgepakt.

‘STRIKE!’, juichten de politieagenten, ‘We hebben hem te pakken.’

Jammer want we hebben hier een mooi voorbeeld van hoe één bowlingbal – die kerel uit Grootegast – maandenlang een stelletje waardeloze kegels – de hoge brandstofprijzen – wist te verschalken. Voor zo lang dat goed ging, zeg ik: STRIKE!

Bill Mensema.

PS. De man op de foto is niet de benzinepiraat, maar zwarte man Waits.